Перевод: с немецкого на латинский

с латинского на немецкий

de ridiculis

  • 1 Aufschrift

    Aufschrift, inscriptio (die Aufschrift, Inschrift, die über das Beschriebene nähere Auskunft gibt, z. B. libri, monumenti, statuae). – titulus (der Titel, die Aufschrift. an der man erkennt, was eine Sache enthalte od. sei, z. B. libelli: bes. Au. auf ein Grabmal, mit u. ohne den Zus. sepulcri: endlich Au. auf einem Brettchen an etw. gehängt, als Zeichen, daß dieses verkauft od. vermietet werden solle, wie ein Sklave, ein Haus). – index (der Anzeiger, die Aufschrift, die den Inhalt angibt, z. B. libri: u. tabulae). – epigramma, ătis,n. (ἐπίγραμμα), für das rein lat. inscriptio (Aufschrift, Inschrift an der Basis einer Statue, auf einem Weihgeschenk, auf Leichensteinen etc.). – elogium (jede kleine Auf- od. Inschrift, sie mag lobend, tadelnd od. gleichgültig sein). – carmen (Au. in Versen, z. B. über dem Eingang eines Tempels). – praescriptio (Au. eines Briefes). – eine Au. auf etwas machen, setzen, titulum inscribere alci rei; inscribere alqd: die Au. auf einen Brief machen, epistulam inscribere (mit dem Dativ dessen, an den der Brief lautet): die Schrift führt die Au. »über das Lächerliche«, liber inscriptus est de ridiculis: mit der Au., titulo od. epigrammate scripto; in quo inscriptum est; qui (quae, quod) inscriptus (a, um) est; alle mit folg. direkter Rede.

    deutsch-lateinisches > Aufschrift

См. также в других словарях:

  • Vincenzo Maggi — (* 1498 in Brescia; † 1564 in Ferrara) war ein italienischer Literat und Philosoph. Er arbeitete mit Bartolomeo Lombardi an der lateinischen Übersetzung der Poetik des Aristoteles (veröffentlicht 1550). Besonders bekannt ist seine Komödientheorie …   Deutsch Wikipedia

  • ridicol — RIDÍCOL, Ă, ridicoli, e, adj. 1. Care stârneşte râsul sau batjocura; caraghios. ♦ (Substantivat, n.) Ceea ce este vrednic de râs, de batjocură; aspect caraghios, absurd. 2. (Despre sume de bani, cifre etc.) Foarte mic; neînsemnat, derizoriu. [var …   Dicționar Român

  • ACROMATA — apud Ael. Lampridium in Alexandro Seu. c. 34. Nanos et nanas et moriones et vocales et exoletos, et omnia acromata, et pantomimos Populo donavit. Ita in veteri editione legebatur, nec aliter praeferunt scriptum libri manu exarati: In Notis quoque …   Hofmann J. Lexicon universale

  • APINARII — memorati Trebllio Pollioni in Gallicnic c. 8. Cyclopea etiam luserunt omnes Apenarii, ita ut miranda quaedam et stupenda monstrarent: Non sunt rhedrii seu aurigae, Graece ἀπηνάριοι, ut quidam Vir doctus contendit; sed ab apinis dicti Apinarii,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ATHENA — I. ATHENA Cataldi (qui postea Episcopus fuit) mater erat, quae in partu mortua, ab ipso Cataldo primum nato ad vitam solô amplexu revocata est. II. ATHENA Graecis Minerva dicitur. Α᾿θηνᾶς nomen (inquit Phurnutus) est δυσετυμόλογον, h. e. eiusmodi …   Hofmann J. Lexicon universale

  • FABULONES — iidem cum Sannionibus, et apinariis, qui ridiculis qua dictis, qua gestibus, in scena risum movebant. Macrob. Sat. l. 2. c. 1. Haec nobis sit literata laetitia et docta cavillatio vicem plani pedis et fabulonis impudica et praetextata verba… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MAHOMERIA et MACHOMERIA — apud Matth. Parisium, Guil. Tyrium, et alios Gestorum Dei Scriptores, TEmplum plum Mahometicum dicitur: Gallis Mahomerie. Unde forte iidem Momerie suum habent, pro re ridicula vocem usurpantes; quod preces, clamores, cantusve in eiusmodi Templis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • OBLINERE os — apud Plautum, Argum. Epid. v. 5. quod proprie iis convenit, qui non faciei partem de consueto more liniebant, sed os totum. Lini enim moris erat delicatos olim, vel ad candorem nitoremque cutis conciliandum, vel ne cito barbati essent. Sic Sueton …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SUBLINERE Os — in Proverb de eo propri dicebatur, qui, simulans se os alicui linere ad decorem, uti mos fuit olim, contra et secus quam erat consuetudo, os illi ridiculis picturis deturpabat, ur qui gryllum pingebant. Linebant autem Veteres faciem, vel ad… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TIBIA — I. TIBIA Phrygia, in universum sic dicta, Suidas: Τιβία. Φρυγία ὅλη. Vide Palmer. p. 575. II. TIBIA instrumentum maxime ὀργιαςικὸν καὶ παθητικὸν, Atistoteli in Politicis, et Appuleio Miles. l. 5. qui proin, uti loqui de cithara, canere de choro,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • VERNA — servus dominatus, an a Vere, quod optimum feturae tempus. Fest. Adamanitius Martyrius apud Cassiodorum, Si enim Verna domi genitum significet, id est οἰκογευὴς. A qua voce Vernaculi, quibus infensus fuit Vitellius Imperator apud Sueton. c. 14.… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»